Dvadeset godina dizajna za nezavisnu scenu Maneta Radmanovića u Zagrebu

Izložba pod nazivom NEZAVISNO I MEĐUZAVISNO – 20 GODINA DIZAJNA ZA NEZAVISNU SCENU je otvorena 9. februara i trajaće do 23. februara. Na njoj se predstavlja Radmanovićev rad tokom poslednje dve decenije za brojne nezavisne organizacije kulture i institucije kulture, ali i samoinicirani radovi u području vizuelne umetnosti i edukacije, najviše kroz participaciju u beogradskom fotografskom kolektivu Belgrade Raw.

Kustos izložbe Sven Sorić smatra da se metodologija Radmanovića kristališe “u raskoraku između poetike i produkcije” te da ako se ovim pojmovima dodaju „tehnologija“ i „umetnost“, “uspevamo zatvoriti krug unutar čijih ivica možemo da posmatramo opus” ovog autora.

Sorić posebno ističe Radmanovićevo angažovanje na uspešno realizovanim projektima za aktere nezavisne kulturne scene, kao i za ustanove kulture koje nose nezavidne budžete.

“Prihvatajući ograničenja kao deo metode ili koncepta, Radmanović poseže za velikim formatima neuvezanih tabaka, monohromatskom (ne obavezno crnom) štampom, alternativnim oblicima poveza, ili pak osmišljava disperzovanu publikaciju koja se umesto uveza stavlja u kutiju. Pri tome, autor ne zanemaruje ni dizajnerski jezik, koji je, iako eksperimentalan u produkciji, istovremeno čitljiv, savremen i aktuelan bez potrebe da podleže onlajn trendovima, već ih izokreće na svojstven način” , navodi Sorić.

Prema njegovim rečima “tipografska prefinjenost i tehnička pismenost govore upravo u prilog tome da je reč o ozbiljnom i promišljenom autorskom jeziku”

“Kao što na nezavisnoj sceni ne postoji stroga podela poslova, već se uloge preklapaju i mešaju, tako Mane-dizajner postaje Mane-fotograf kao član ozloglašenog fotografskog kolektiva „Belgrade Raw“, koji pored ulične fotografije i dokumentovanja sirove lepote Beograda, izdaje i foto-zinove, ali i održava fotografske radionice širom Srbije.

Tako i Mane-fotograf i Mane-dizajner postaju pomalo Mane-aktivista, a kao rezultat toga čitavo ovo iskustvo rada na različitim frontovima, u različitim tehnikama i iz različitih uglova inspiriše još jedno u nizu, tj. umetnik Mane.

Naime, radi se o nizu samoinicijativnih radova koji se uvek oslanjaju na neki projektantski postupak ili čak na interesovanje projektanta za tehnološki proces.

Individualni radovi su zaustavljeni koraci u proizvodnji štampe — razvijene ofset ploče sa nanešenim i osušenim mastilom, nikada štampane, ili štampe na nerezanim listovima mašinski probušenog papira — koji, negirajući nastavak procesa, prestaju da budu deo nekog trocifrenog tiraža.

Iako je pre svega reč o dizajnu za nezavisnu scenu, to je samo jedan segment iskustva Maneta Radmanovića, koji je godinama gomilao sate rada u agencijskom okruženju uz prelazak u samostalne vode, svoje znanje nekoliko godina prenosio studentima i na beogradskom Fakultetu za medije i komunikacije.

Kroz ovu izložbu, zamagljene granice između disciplina i identiteta omogućavaju nam da upoznamo fragmente Radmanovićevog umetničkog, aktivističkog i fotografskog opusa na mestima gde se neminovno preklapaju sa dizajnom — gde autorovo znanje iz jedne oblasti utiče na drugu“ ističe Sven Sorić u svom tekstu za izložbu.